Vorig jaar kregen we Saharazand, dit jaar maartse buien en vermoedelijk ook aprilse grillen. Lentezon, waar blijf je toch? Het gure weer houdt mij dan wel niet binnen, als light chaser mis ik toch het spel van licht en schaduw. Voor een grijze lucht laat ik mijn ontbijt zelden staan. Maar we leven op hoop! Ze zeggen toch dat alles altijd goed komt? Deze week blik ik terug op vijf wandelroutes die ik vorig jaar zonder aarzelen van een ⭐ voorzag, weliswaar onder een staalblauwe lentelucht.
Pauwelwandeling
9,8 km | Galmaarden
Bruegel was er zot van en ook mijn eigen hartje wist het Pajottenland in ’22 moeiteloos te veroveren.
Precies een jaar geleden maakte ik kennis met de Pauwelwandeling die start op een heuvelrug te Galmaarden, waar de Vlaamse Ardennen vlotjes overgaan in het Pajottenland: de Bosberg. Met haar traject door niet één maar twee glooiende toeristische regio’s, is de Pauwelwandeling een gedoodverfde winnaar.
Op deze wandeling maak je niet alleen kennis met een bijzonder, reliëfrijk boslandschap, maar ook met het omliggende netwerk van veldbosjes, oude meidoornhagen, struwelen, houtkanten, knotwilgen, holle wegen en, niet in het minst, prachtige vergezichten over de Markvallei. Het Raspaillebos, op de flanken van de Bosberg, is de ideale plaats om de Pauwelwandeling aan te vatten. De vele bospaden slingeren zich tussen dichte bossen of langs bredere, bloemrijke dreven.
Voor de folkloristische Pauwelfeesten — met een knipoog naar Sint-Paulus — is het al te laat op het jaar maar voor een tapijt van blauwe kousjes is het niets te vroeg! Voeg daar wilde narcissen, bosanemoontjes, paarse schubwortel, kleine maagdenpalm en slanke sleutelbloempjes aan toe. En binnenkort zullen ook de bloesems van de daslook dat rijtje vervoegen. Prachtige route!
Avelgemse Scheldemeersen
7 km | Avelgem
Je zou kunnen zeggen dat op deze wandeling langs de Avelgemse Scheldemeersen mijn perceptie ietwat gekleurd werd door het gouden ochtendlicht en de nabijheid van de Vlaamse Ardennen. Ik voelde al dat het goed zat nog voor ik een stap gezet had. De ongerepte start aan Coupure Deweer, één van de oude Scheldemeanders, wist mij meteen te charmeren en daar kon zelfs een eentonige kilometer langs het jaagpad van de Schelde niets meer aan veranderen. Het stukje langs de schilderachtige oever van de Rijt hield me danig in zijn greep dat ik de aanwezigheid van het hoogspanningsnet amper opmerkte. Dat ik in de verte de Kluisberg zag liggen, speelde zeker ook een rol.
Vorige lente volgde ik de blauwe route van Natuurpunt, langs waterrijke hooilanden en afgesneden Scheldebochten… Alle schilderachtig mooi. Ik verwachtte een doorsnee meersenlandschap — natte graslanden, knotwilgen en wat beekjes — maar kreeg zóveel meer! De lente is de ideale periode om deze wandeling te maken omdat de begroeiing langs de oude, meanderende oevers dan nog niet te hoog staat. Absolute coup de cœur!
Ter Rijstwandeling
9 km | Heikruis (Pepingen)
In april ’22 trok ik opnieuw naar de zachtjes heuvelende, ruraal gebleven streek ten zuidwesten van Brussel in de provincie Vlaams-Brabant. Ik volgde er de Ter Rijstwandeling, een suggestieroute op het wandelnetwerk Pajottenland en proefde van de agrarische streek rond Pepingen en van het mooie Bos Ter Rijst. Ik wandelde er langs de boogbrugjes, slingerende paden, de netjes getrimde grasperken en de sierlijke oude bomen van het aangrenzende kasteelpark.
Op de Ter Rijstwandeling heb ik niets maar dan ook niets aan te merken. Helemaal weg van de bewoonde wereld ben je er niet, de vergezichten zijn immers bijna altijd doorspikkeld met hoeves, vee of tractoren, maar net daar ligt een groot stuk van de aantrekkingskracht van deze wandeling. Je maakt er kennis met het leven zoals het is in een landelijk gebleven gebied dat ook een adelijk kantje heeft. Van geluidsvervuiling door autowegen is er geen sprake; wel vliegt hier van tijd tot tijd een zilveren vogel over op weg van of naar de luchthaven. Dit is de ideale wandeling voor romantische natuurzielen.
Duivel wandelroute
9,9 km | Everbeek-Boven (Brakel)
Op de Duivel wandelroute zijn de weidse, rollende vergezichten een absolute lust voor het oog. Tussen golvende akkers en graslanden door, zie je restanten van de uitgestrekte loofbossen van weleer of bronbossen die met hun unieke vegetatie de steile heuvelflanken bedwingen. Dankzij hun ligging op de heuvels bleven deze bossen, die ooit deel uitmaakten van een groot oerbos, vrij intact. De gronden waren omwille van hun steile ligging immers niet geschikt voor de landbouw.
Misschien niet ideaal voor de landbouw, maar het is net dat heuvelende karakter dat aan deze bossen hun aantrekkingskracht verleent. Het zijn stuk voor stuk pareltjes waarin het heerlijk vertoeven is. Via lieflijke plattelandsstraatjes, holle weggetjes en allerlei paadjes (zoals het Tiep-Tiap pad) wandel je op de Duivel wandelroute als het ware van bos naar bos. Waar geen bomen staan, vullen adembenemende panorama’s het zicht. Hier en daar passeer je een kruis (bv. het Trimpontkruis, een houten kruis dat bij Knooppunt 98 vergroeid is in een eikenknot) of kapelletje dat je aan het religieuze verleden van deze streek herinnert. Verduiveld zalige route!
Perlinkvallei
6,5 km | Sint-Maria-Horebeke (Horebeke)
In de late lente van vorig jaar belandde ik in de eigenzinnige Geuzenhoek te Korsele. Toen ik vlak na de start op deze wandeling van Natuurpunt een kudde donkerbruine ‘veel groter dan koeien’ runderen ontwaarde, kon ik mijn ogen niet geloven: bizons! De wandeling was voor mijn part toen al geslaagd. Met 75 % verharde wegen waren mijn verwachtingen voor deze route nochtans niet heel hoog gespannen, al was ik er zeker van dat de vallei op zich wel mooi zou zijn.
En dat was ze! Maar ook de verharde stukken waren zonder twijfel de moeite waard. De gekasseide helling van de Molenberg, de slingerende plattelandsstraatjes, de rechte kouterbaantjes enz.: stuk voor stuk waren ze aangenaam om te bewandelen. Of de bizons er altijd staan te grazen, dat weet ik niet. Wil je echter graag kennismaken met een plek die historie uitademt en misschien ook wat excentriciteit — bizons en protestantse tempels: je vindt ze niet overal in Vlaanderen — in een natuurlijk kader, dan raad ik je deze route zeker aan!
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!