Nog niet zo lang geleden ontdekte ik, geboren en getogen Wetteraar, stukjes prachtige natuur op een boogscheut van waar ik woon. En daar werd ik zo ongelofelijk gelukkig van! Wie mijn blog een beetje volgt, weet dat ik mijn hart verloren heb aan de Vlaamse Ardennen, dat andere wondermooie stukje natuur dichtbij huis. Maar het Molenbeekpad in Wetteren … Ik heb dit pad intussen al zo vaak bewandeld, en elke keer krijg ik datzelfde warme gevoel. Wandelen op het Molenbeekpad is thuiskomen. Het Molenbeekpad, dat is gewoon ’thuis’. In deze post neem ik je mee naar het mooiste stukje natuur van Wetteren!
Het mooiste plekje van Wetteren
De Molenbeek, die ontspringt in Oombergen, loopt grotendeels ónder de Wetterse straten om uiteindelijk met stille trom uit te monden in de Schelde op Wetters grondgebied. Vroeger durfde de beek wel eens voor overstromingsperikelen te zorgen of veroorzaakte ze een occasionele verzakking in de rijweg. En hoewel er de voorbije jaren zeker een verbetering bereikt werd, is de waterkwaliteit (nog) niet optimaal.
Wie de Molenbeek in haar volle glorie wil aanschouwen, moet richting deelgemeente Massemen trekken. De beek voedt er sinds lang twee watermolens, de Maelbroekmolen en de Van Hauwermeirsmolen, waarvan de laatste zelfs nog actief is. Charmante knotwilgenrijen, drassige weiden, broekbosjes en pittoreske meanders: de Molenbeekvallei heeft het allemaal te bieden. En, eerlijk waar, je vindt er het mooiste plekje van Wetteren! Kijk zelf maar …
Nieuwe bewegwijzering
Het Molenbeekpad kreeg enkele jaren geleden — terecht — een heuse opwaardering. De toenmalig geplaatste bewegwijzering was intussen alweer grotendeels verdwenen, maar werd recent vernieuwd. De volledige wandeling die door de gemeente werd voorgesteld, heeft een lengte van 9,6 km en is beslist de moeite waard. Soms kort ik de route in (4,6 km) tot enkel het deel van het pad dat ik zelf het mooiste vind. Onderaan deze post vind je beide routes op de kaart, alsook de GPX bestanden.
Loslopende hond
Ter hoogte van de Van Hauwermeirsmolen dwarst het Molenbeekpad het erf waar herdershond Tessa voor haar baasjes waakt. Een nieuw geplaatst infobord vertelt ons dat de hond enkel veel lawaai maakt om haar baasjes te laten weten dat wandelaars de trage weg gebruiken. De eerste keer dat Tessa op mij af kwam lopen, schrok ik, maar deze viervoeter heeft echt geen kwaad in de zin.
Praktisch
Verkorte wandeling
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!