Menu
Wandelblog

Ploeteren in de Geelstervallei: het Wijmenierpad

Valleihoppen is gewoon een ding, nem. Vorige week liep ik nog in de vallei van de Oude Kale; deze week maakte ik kennis met de Geelstervallei. Toen ik aanzette om dit natuurgebiedje op amper 10 minuutjes rijden van mijn woonplaats te verkennen, had ik — in tegenstelling tot bij die andere vallei — geen hoge verwachtingen. Ik volgde het Wijmenierpad en trad daarmee in het spoor van de mandenvlechters van weleer. Geelsterren zelf zag ik niet, maar in deze post vertel ik je waarom deze korte wandelroute van mij wel een ⭐ krijgt.

Een vallei in Lede?

“Een vallei in Lede?”, vroeg mijn tienerdochter ongelovig, haar scepsis te verklaren vanuit het stereotiepe beeld van een vallei. Hier natuurlijk geen langgerekte verdieping in het landschap tussen bergen of hoogvlaktes, maar wel een dal in de betekenis van ‘de laagste plaats in de omgeving’, daar waar het water heen stroomt.

In de Geelstervallei is dat water de Molenbeek, de levensader van het gebied. De naam van de vallei verwijst naar de zeldzame bosgeelster, een voorjaarsbloeier die nog maar op enkele plaatsen in Vlaanderen voorkomt. In de herfst is van het plantje uit de leliefamilie geen spoor te bekennen, maar laat dat vooral geen reden zijn om de wandeling in dit seizoen niet te maken.

Geelstervallei in Lede

Een verdwenen ambacht

De naam Wijmenierpad is een verwijzing naar een verdwenen ambacht, namelijk het oogsten van jonge wilgentakken door mandenvlechters. In de volksmond noemde men die wilgentenen ‘wijmen’ of ‘wissen’. Daarvan maakten de mandenvlechters ‘wannen’, platte manden waarmee de landbouwers het kaf van het koren scheidden. Mandenvlechters zijn er intussen niet meer, maar de wandeling passeert wel aan de vroegere woonst van de laatste ‘wijmenier’, nu een taverne met dezelfde naam.

Wilde natuur op een bewegwijzerd pad

Ik vatte de Wijmenierpad wandelroute aan op het kerkplein van Impe, maar officieel start deze route wat verderop aan de taverne met dezelfde naam. Natuurpunt heeft de route voorzien van wegwijzers (volg de rode route). De bosgeelster houdt van vochtige, voedselrijke grond in loofbossen en grasland. Waterdichte wandelschoenen of laarzen zijn op deze wandeling dan ook zeker geen overbodige luxe (zie opmerking onderaan).

Geheel onverwacht werd ik op deze route verrast door het wilde, ongerepte karakter van de natuur. Lange grassoorten zoals glanshaver en vossenstaart verwijzen nog naar het historische graslandverleden van dit gebied. Ook al is deze vallei geen spectaculair dal zoals je dat in de bergen kan verwachten, het ‘weg van de werleld’ gevoel komt soms aardig dicht in de buurt.

Een ⭐ voor de Geelstervallei

Veel tijd om te wandelen had ik op die dag niet, maar het Wijmenierpad beantwoordde perfect aan al mijn criteria: niet te lang (5,6 km), dichtbij huis, zoveel mogelijk onverhard (88 %) én de belofte van een knuppelpad. Het knuppelpad in kwestie bleek uiteindelijk niet meer te zijn dan wat strategisch geplaatste boomstammen, maar zelfs dat kon de pret voor mij niet bederven.

Zoals ik eerder zei was er van de geelsterren zelf geen spoor te bekennen in dit seizoen. Ook dat doet niets af aan mijn mening over deze wandelroute. Integendeel! Het herfstpalet leek wel van de hand van Manet en ik ben ervan overtuigd dat in de lente Van Gogh niet veraf zal zijn. Hier lonkt al een eerste voorjaarsprojectje: de Geelstervallei in beeld!

Ik geef het Wijmenierpad dan ook met volle overtuiging een ⭐. Trek dus je waterdichte wandelschoenen of laarzen aan en geniet van dit pareltje (zie opmerking onderaan)!

Opmerking bij de route

Sommige delen van het Wijmenierpad liggen er zó modderig bij dat het zelfs voor waterdichte wandelschoenen niet te doen is. Waarschijnlijk is het niet de bedoeling dat je dit doet — ik weet ook niet of het altijd mogelijk is — maar daar waar het echt te erg wordt, kan je een stukje van de route bypassen.

Praktisch

  • Sint-Denijskerk, Ledestraat 2 of De Wijmenier, Ledezijdestraat 74, 9340 Impe (Lede)
  • ± 5,5 km
  • 1 uur 10 min.
  • 15 hoogtemeters
  • 12 % verhard
  • Bewegwijzerde route, GPX of volgen op kaart
  • Parkeren kan aan de kerk
  • Als je start aan de kerk van Impe: de eerste wegwijzer staat pas ter hoogte van de afslag voor Ledestraat nrs. 26/36, voorbij huisnummer 24

Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!