Bij de plaatsnaam Herzele dacht ik vroeger spontaan aan Kamagurka. Op een druilerige dag in oktober, kwam ik door een speling van het lot in deze gemeente terecht. Door mijn gemoedstoestand, die op dat moment al even mistroostig was, genoot ik toen niet ten volle van de wandeling die ik er maakte. Vorige week keerde ik terug voor een herkansing. Dat ik ook de dag nadien alweer die kant op ging, is een veelzeggend feit. De streek behoort maar liefst tot twee toeristische regio’s en dat is natuurlijk een troef. Smalle straten slingeren zich door glooiende kouters, holle voetwegen doorsnijden het heuvelland, mysterieuze trapjes lokken je naar boven … Keuze te over voor wie op zoek is naar een rustgevende natuurwandeling! In dit artikel presenteer ik jullie niet één, niet twee, maar wel drie wandelingen in deze mooie streek. Wandelen in Herzele is vaniensteneind genieten, zoals ze ginder zeggen.
Iezl
De Oost-Vlaamse gemeente Herzele ligt zowel in het Denderland als in de Vlaamse Ardennen. Vooral die laatste regio bezorgt de streek zijn karakteristieke landschap. Iezl, Herzele in het Herzeels dialect, telt acht deelgemeenten waarvan je er op deze wandelingen drie verkent: Sint-Lievens-Esse, Steenhuize-Wijnhuize en Sint-Antelinks. Dat rustgevende mag je trouwens ook erg letterlijk nemen: van geluidsvervuiling is in Herzele geen sprake.
Naast het prachtige landschap, heeft Herzele ook een aantal bezienswaardigheden te bieden. Zo zijn er een mini Leeuw van Waterloo, een houten staakmolen, een legendarische waterput en een borrelend bos die je wandelingen net dat tikkeltje meer geven.
Duivenbos
De eerste wandeling die ik in de omgeving van Herzele maakte, is een tocht van iets meer dan 10 km die start aan de kerk van Sint-Antelinks. Op deze route wandel je langs een oud bronbos dat verscholen ligt in een komvormig dal, het Duivenbos.
Het Duivenbos — de naam heeft overigens niets met duiven te maken en is mogelijks een verbastering van ‘Duivelsbos’ — bestaat uit twee delen waarvan het oudste deel een groot hoogteverschil kent met kabbelende bronnetjes. De kern van het bos is dan ook erg nat en doordat op sommige plaatsen de waterafvoer traag gebeurt, ontstaan kleine moerassen. Het andere deel van het Duivenbos bestaat uit kleine weilanden waar bramen over de kruidlaag klauteren. Grazers houden hier en daar de kruidvegetatie open. Het Duivenbos is een belangrijk gebied in het Vlaams netwerk van natuurgebieden en maakt daardoor deel uit van het Vlaams Ecologisch Netwerk (VEN).
Buysesmolen
Op deze wandeling verken je volop holle en hellende veldwegen, waarvan enkele zelfs beheerd worden door Natuurpunt. Op je route bevinden zich ook een handvol kapellen. En dan is er natuurlijk ook nog de Buysesmolen in Sint-Antelinks.
De Buysesmolen, genoemd naar de laatste particuliere eigenaars van de molen, is een houten staakmolen die op een plek staat waar sinds de 13de eeuw een windmolen heeft gestaan. De molen bleef tot 1950 in bedrijf, maar na het overlijden van de laatste molenaar viel hij definitief stil. In 1976 stortte de molen in ten gevolge van houtrot. Pas in 2007-2008 werd de Buysesmolen gerestaureerd en opnieuw maalvaardig gemaakt. Recent nog vormde hij het decor om een samenwerking voor onroerend erfgoed in te luiden tussen 19 gemeenten in het Denderland en de Vlaamse Ardennen.
Vlak voorbij de Buysesmolen zet je de wandeling verder via een veldweg die je onder meer langs uienvelden voert. Ik was vooral onder de indruk van een prachtige boom die helemaal alleen midden op de vlakte staat.
Sint-Lievensroute
Op mijn eerste verkenningstocht in deze omgeving ontgingen de bordjes met ‘Sint-Lievensroute’ mij natuurlijk niet. De Sint-Lievensroute bestaat uit twee wandelingen die aparte lussen vormen. De eerste lus van 8,3 km brengt je via spaghettistraatjes, trapjes en buurtwegels onder meer langs de brouwerij van Pater Lieven, de Sint-Lievenskapel en -bron, de Sint-Martinuskerk van Steenhuize, de kapel Onze-Lieve-Vrouw der Zeven Weeën en zelfs een bosje dat ’te koop’ staat.
De twee lussen van de Sint-Lievensroute zijn volledig gescheiden en de startpunten van beide wandelingen liggen een kleine 4 km uit elkaar. De wandeling van 10,2 km situeert zich hoofdzakelijk rond Sint-Antelinks. Via de eerste lus van de Sint-Lievensroute ontdek je Sint-Lievens-Esse en Steenhuize-Wijnhuize. De tweede, kortere lus van 4,2 km laat je vooral kennismaken met het natuurgebied Duivenbos en is dan ook een echte natuurwandeling. Zelf heb ik beide lussen van de Sint-Lievensroute gecombineerd door via de Ransbeekstraat halverwege lus 1 naar lus 2 over te gaan (zie afbeelding). Onderaan deze post vind je een kaart beide wandellussen met de andere wandeling van 10,2 km kan vergelijken.
Welke wandeling kiezen?
Natuurlijk kan je je keuze laten afhangen van de afstand die je wil wandelen: 10,2 km, 8,3 km of 4,2 km. Voor een echte natuurwandeling die zonder enige twijfel het hele gezin zal bekoren, moet je in het Duivenbos zijn. Op de langste wandeling wandel je door dit mooie natuurgebied, maar je ervaart het pas ten volle — inclusief vlonderpaadje en afdaling naar het dal — op de korte lus van de Sint-Lievensroute. Wil je in de eerste plaats de sfeer opsnuiven van een gebied waar de tijd is blijven stilstaan, dan kies je best voor de langere lus van de SLR. Eén ding is zeker: een verkeerde keuze is er niet. Alle drie de wandelingen zijn de moeite waard en elk heeft haar eigen charmes. Wandelen in Herzele is genieten van begin tot einde, vaniensteneind dus!
Praktisch Sint-Lievensroute 4,2 km
Praktisch Sint-Lievensroute 8,3 km
Praktisch Sint-Antelinks 10,2 km
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!