Menu
Wandelblog

Doode Bemde: onget/remd genieten

Liefde is … je vrouwtje op haar wandelwenken bedienen — dankjewel, lieve man. Vorige week had ik mijn zinnen gezet op natuurgebied de Doode Bemde in de Vlaams-Brabantse gemeente Neerijse. Ik combineerde er twee wandellussen van Natuurpunt tot één leuke stapper van ongeveer 6,5 km. Dat ik hierdoor het geweldige vlonderpad twee keer moest doen, was een héél welkom gevolg. In deze post neem ik je mee naar dit prachtige stukje natuur dat deel uitmaakt van het wandelnetwerk Zuid-Dijleland.

Springlevend

Het is een cliché, maar in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, is de Doode Bemde allesbehalve een doodse bedoening. Geen paniek dus! In vroegere tijden waren zogenaamde ‘beemden’ gemeenschappelijke weidegronden in de buurt van een waterloop. Het woord ‘beemd’, hier verbasterd tot ‘bemde’, is mogelijks een samenvoegsel van ‘ban’ en ‘made’, in onbruik geraakte termen voor respectievelijk ‘rechtsgebied’ en ‘weide’. ‘Doode’ slaat op het ongeschikt zijn van de gronden voor de landbouw. De waterloop in kwestie: de Dijle.

Net omdat ze veelvuldig onder water komen te staan, leveren beemden vaak vruchtbaar weidegebied op. De graslanden in dit bijzondere overstromingsgebied van de Dijle zijn echter te vochtig en van weinig agrarisch nut. Ecologisch gezien is de Doode Bemde wel erg waardevol. Wegens die uitzonderlijke natuurwaarde maakt het natuurgebied zelfs deel uit van het Europese netwerk Natura 2000. 

Want, misschien niet geschikt voor de landbouw, maar des te meer voor de biodiversiteit. Elders werd ze rechtgetrokken, maar in het natuurreservaat mag de Dijle nog volop meanderen en er regelmatig buiten haar oevers treden. Dit zorgt er voor een grote verscheidenheid aan biotopen (kleine akkers, populieraanplantingen en broekbosjes, hooilanden, ruigten en rietvelden, vijvers en grachten, …) en, ook niet onbelangrijk, idyllische taferelen.

Als het kriebelt …

… moet je vlonderen. De Doode Bemde, bijna 300 ha groot, ligt aan weerszijden van de Dijle op het grondgebied van Oud-Heverlee, Sint-Joris-Weert, Neerijse (Huldenberg) en Korbeek-Dijle (Bertem) — voor mij niet bij de deur, maar voor dat plankenpad had ik de verre verplaatsing over. Ik startte mijn wandeling aan het voormalige kasteel d’Overschie in Neerijse. Het kasteel zelf werd omgevormd tot appartementen — en vond ik om die reden niet meer zo fotogeniek … jammer — maar het 18de-eeuwse wagenhuis, vandaag in gebruik als B & B, boette gelukkig weinig aan charme in.

Ik volgde eerst de blauwe pijltjes (4 km) die me via een holle ietwat opklimmende wegel, en passant langs het open beemdenlandschap, naar de oevers van de Dijle brachten. De lucht deed hunkeren naar de lente, het zonnetje zat mee, het uitzicht was spectaculair in al zijn sereniteit. En dan, dat vlonderpad. Ik heb het niet gemeten, maar er moet toch voor zo’n 300 meter plankjes liggen.

Tegen de tijd dat ik aan de uit de kluiten gewassen vogelkijkhut (eerder een chalet) ‘de Roerdomp’ kwam, was de zon zo goed als verdwenen. Het landschap oogde meteen een stukje minder gastvrij, alsook de rode route (3,9 km) waar ik inmiddels op beland was. Wat verderop maakte de kronkelende Dijle dat echter weer ruimschoots goed. Voeg daar nog een graasweide en dan opnieuw die vlonder aan toe …

Sensuele curves

Als ik echt moet kiezen, dan valt mijn keuze op de blauwe wandelroute. Die laat je echt wel de mooiste stukjes van het bovengenoemde lappendeken zien. Hoewel de rode route in bepaalde mate een vergelijkbaar landschap te bieden heeft, vond ik de curves van de Dijle net iets sensueler op de blauwe route. Het vlonderpad is de gemene deler van beide routes en vormt het snijpunt van de ‘acht’, dat je dus niet kan skippen als je beide routes combineert. Tenzij je enkel de buitenkanten van de ‘acht’ volgt, maar geloof me: dat wíl je niet. Beide routes zijn ongeveer 4 km lang; als je ze combineert kom je op zo’n 6,5 km omdat je dan de aanloop naar de rode route vermijdt. Mijn aanbeveling: combineer de routes en begin met blauw. Op de start aan de Kapelweg na, is de wandeling volledig onverhard.

Ik wist al snel dat ik deze wandeling een ⭐ zou geven. Jammer dat de Doode Bemde voor mij niet zo vlot bereikbaar is, anders was ik er niet weg te slaan. Ik overweeg om binnenkort een nachtje te boeken in het Baron’s House, de B & B in een deel van het koetshuis van het kasteelpark van Neerijse, zodat ik bij het krieken van de dag en met mijn fototoestel in de aanslag, paraat kan staan. Dromen mag …

Tip: het gebied is doorspekt met knooppunten. Je eigen route uitstippelen en uitbreiden is dus zeker een optie.

Download hier het GPS (GPX) bestand van de route:

16 KB


Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!