Vier lusvormige wandelroutes rond de rijke vlastraditie langs de Leie. De Vlasroters wandelroutes trokken al lange tijd mijn aandacht. Vorige week belandde ik eindelijk in één van de pittoreske deelgemeenten van Deinze om de weidse landelijke omgeving van de Leievallei te bewandelen. In deze post neem ik je mee naar Wontergem, een dorp dat zich kenmerkt door vruchtbare kouters en agrarische bedrijvigheid. Ik volgde er lus 2 van de Vlasroters wandelroutes die me ondanks haar grotendeels verharde karakter onverwachts echt wel kon bekoren.
De gouden rivier
Vroeger stond de Leie bekend om zijn vlaswerken. Het water was door zijn samenstelling namelijk erg geschikt voor het roten van vlas. Men sprak zelfs over ‘de gouden rivier’, naar de glans die het in de Leie gerote vlas had. Tot 1943 gebeurde het roten in houten kooien in de rivier zelf. Daarna werd deze sterk vervuilende techniek verboden en werden er in het Leie-stroomgebied initiatieven genomen inzake waterzuivering. De bedrijvigheid verplaatste zich naar betonnen rootputten waarin men de optimale omstandigheden van het Leiewater trachtte na te bootsen.
Wontergem is een deelgemeente van Deinze tegen de grens met West-Vlaanderen. Hoewel de Leie niet door Wontergem zelf stroomt, staat het dorp via de Vondelbeek en de Oude Mandelbeek — die eveneens over uitzonderlijke rootkwaliteiten beschikt — in verbinding met de ‘gouden’ waterloop.
Het dorp staat bekend om zijn landelijke omgeving en wordt omringd door vruchtbare agrarische gebieden. De bevolking bestaat dan ook grotendeels uit landbouwers en forensen; het is er rustig wonen, Deinze en Gent zijn niet veraf. Wontergem is ook bekend als de geboorteplaats van Tour de France-winnaar Lucien Buysse die vooral succesvol was in de jaren 20 van de vorige eeuw. De Vlasroters wandelroute lus 2 start aan de Sint-Agneskerk waar je een bronzen beeld van de wielerlegende vindt, alsook een oude molensteen, een relict van een stenen stellingmolen die ooit de dorpskern sierde.
Grotendeels verharde route
Na de start aan de kerk en een korte aanloop, voert deze Vlasroters wandelroute je via rustige plattelandswegen doorheen de landelijke Wontergemse omgeving. Op papier is de route voor zo’n 93 % verhard, maar dit valt enigszins te relativeren. Zeker, voor een modderbad moet je hier niet komen en ja, het grootste deel van de wandeling leg je af langs verharde plattelandsstraatjes. Deze worden echter vooral door landbouwers en andere locals gebruikt; druk is het er hoegenaamd niet. Daarnaast zijn er ook een aantal met grasdallen verharde veldwegels. Wie zijn schoenen écht vuil wil maken, kan dat op enkele onverharde stukjes. Ter hoogte van de Vondelmeers in de Zeverenbeekvallei passeer je een uitnodigend plankenpad dat helaas geen deel uitmaakt van de wandellus. Het schijnt dat je via het vlonderpad kan aansluiten Vlasroters wandelroute lus 3, maar daar heb ik (nog) geen ervaring mee.
De Vlasroters wandelroute is een bewegwijzerde route, al is het even zoeken naar het eerste zeshoekige bordje na de aanlooproute. Het bevindt zich over de spoorweg, op de linkerkant achter een kapelletje. Hier sla je de Houtbulkstraat in en passeer je wat verderop de laatste rustplaats van Lucien Buysse op het kerkhof van Wontergem. Op rustige straatjes zoals de Speltgracht, Kattesteerstraat en Kapittelstraat word je omringd door uitgestrekte weilanden en omgeploegde akkers, geflankeerd door oude vierkantshoeves en moderne boerderijen.
Ideale ‘bijkletser’
Dat de Vlasroters wandelroute lus 2 grotendeels verhard is, is meteen ook de reden waarom ik deze wandeling zo lang uitstelde. Voor mij is het % verharde/onverharde wegen een belangrijk criterium bij het kiezen van een route. Onverharde paden brengen me dichter bij de natuurlijke omgeving. Ze nodigen uit tot ontdekking en mindfulness. Ik vind het gemakkelijker om in het moment te zijn wanneer ik aandacht moet besteden aan de ondergrond waarop ik loop. Om mij volledig bewust te zijn van wat er gebeurt, wandel ik bovendien ook het liefst alleen (of met mijn lieve man — we zijn na bijna 30 jaar samen in perfecte symbiose).
Om volledig in het hier en nu te blijven en je gedachten te laten varen is de Vlasroters wandelroute lus 2 — voor mij persoonlijk althans — minder geschikt, maar dat heeft ook een voordeel. Het maakt dat de wandeling ideaal is om bij te kletsen met je wandelpartner terwijl je ondergedompeld wordt in het landelijke Wontergemse leven, blik op authentieke rustieke vergezichten: lapjes weiland, weidse akkergronden en prachtige groene stukjes. In zijn categorie van ‘bijkletsers’ is de Vlasroters wandelroute lus 2 zeker en vast een topper!
Praktisch
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!