De gustibus et coloribus non disputandum. Mijn queeste naar het ultieme plankenpad bracht mij onlangs naar natuurgebied de Nuchten in Geraardsbergen. Omdat ik ooit gelezen had dat er behalve dat “eentonige plankenpad” verder weinig te beleven viel in het Giesbaargse moeras, liet ik het een tijdje links liggen. Maar inderdaad, over smaken en kleuren valt niet te twisten, en dus duidelijk ook niet over wandelvoorkeuren. Want hoewel deze route van 6 km in haar geheel misschien niet de állermooiste is, is ze als je ’t mij vraagt wel een ⭐ waard, alleen al voor die plankjes. Voltaire had gelijk: tous les goûts sont dans la nature!
Tous les goûts sont dans la nature!
Voltaire
600 meter plankjes
Het bewuste vlonderpad is maar liefst 600 meter lang. Dat zijn veel plankjes, héél veel plankjes. En dat is ook wel nodig hier. Vandaag vormt de Nuchten een aaneengesloten moerasbos in een oude meander van de Dender tussen Idegem en Zandbergen, deelgemeenten van Geraardsbergen. Ooit was het broekland in de Dendervallei een turfwinningsgebied, waarvan putten en oude drainagesloten nu nog relicten zijn. Desondanks slaagde de mens er niet in het moeras te ontwateren. In de loop van de 20ste eeuw zijn de meersen van de Nuchten dan maar volledig omgezet naar bosgebied.
Het gebied vormt de ideale biotoop voor vogels van allerlei pluimage. Watervogels zoals de ijsvogel, de blauwborst en de roerdomp voelen zich hier prima thuis, maar ook knaapjes als de grote lijster, de wielewaal en de steenuil nestelen graag in het moerasbos. En na zonsondergang vliegen watervleermuizen uit — ja, die bestaan echt en men noemt ze zo omdat ze dikwijls jagen boven water — om zich te voeden met insecten.
Tijdens de wintermaanden oogt het moerasgebied misschien wat kaal en vaal, maar het is prachtig op een woeste manier. Ik ben er dan ook heel benieuwd naar om de wandeling opnieuw te maken in de lente of zomer, wanneer de graslanden spectaculair verkleuren omdat bloeiers als gele lis, grote kattenstaart, valeriaan en moerasspirea er dan de tint zetten.
Onverhard terrein
Ik herinner me niet precies in welke hoek van het wereldwijde web ik deze route van 6 km gevonden heb (in elk geval kudos naar de uitstippelaar). Ik had al gehoord over de langere wandeling langs Gavers en Nuchten, waarbij je ook langs het provinciale domein aan de voet van de Oudenberg wandelt. Deze wandeling vind je onder andere hier, op het digitale wandelportaal Vlaamse Ardennen. Alleen, provinciedomeinen … Begrijp me vooral niet verkeerd! Ik heb zeer veel respect voor deze initiatieven, maar ze zijn nu eenmaal gefocust op publieksgerichte activiteiten en publiek, tja, dat schuw ik toch liever tijdens mijn momentjes in de natuur. Geef mij maar dat ‘ver weg van de bewoonde wereld’ gevoel. Ik kick erop om dat gevoel in ons dichtbevolkte Belgenlandje zo vaak mogelijk te vinden.
Écht ver van alles en iedereen ben je op deze wandeling evenwel niet. Ik volgde de route nu al twee keer, de eerste keer op een grijze zaterdagnamiddag en de tweede keer op een zonnige zaterdagochtend. Maar hoewel de bebouwde dorpskom nooit veraf is, kwam ik beide keren geen andere wandelaars tegen. Het plankenpad was helemaal voor mij en mijn liefste alleen. Dat ‘ver van de bewoonde wereld’ gevoel kwam soms wel een beetje in de buurt, hoor!
Ook voorbij de Nuchten stap je op deze route voornamelijk langs onverharde, vaak drassige paden. Spectaculaire panorama’s en andere ‘O-M-G-momenten’ zijn er niet echt. Met maar een dertigtal hoogtemeters op de teller hoort deze wandeling bovendien niet thuis in het rijtje van zogenaamde ‘kuitenbijters’ in de Vlaamse Ardennen.
10 % plankjes
Het feit dat ik op één week tijd maar liefst twee keer in de Nuchten belandde, spreekt boekdelen. Zonder het vlonderpad had ik deze wandeling in de vallei van de Dender misschien ook wel het label ‘gewandeld en goedgekeurd’ gegeven. Toch staat het als een paal boven water — pun intended — dat de plankjes de route haar ‘wow factor’ verlenen. Wat ik er ook zo leuk aan vind, is dat de wandeling maar 6 km is en dus voor 10 % uit plankenpad bestaat! Hoe wijs is dat? Laat die ⭐ maar komen, al was ’t alleen al voor die plankjes!
Praktisch
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!