Na talloze passages op de E314, stopte ik ein-de-lijk eens in Holsbeek. Het Hagelandse heuvelland beet al járen in mijn bil, maar verder dan een belofte kwam het eerder niet. Tot vorige week dus. Het weer was niet denderend, maar zelfs onder een grijze hemel haalde de wandeling die ik maakte in het prachtige natuurlandschap van de Hagelandse vallei een ⭐. In deze post vertel ik je waarom deze knooppuntenroute wat mij betreft zo’n topper is.
Holsbeek
De naam van het Vlaams-Brabantse Holsbeek, lang geleden nog Hulsebec, betekent zoveel als ‘hulst struik aan de beek’. De stekelige plant, trouwens één van België’s oudste inheemse planten, vinden we hier vandaag in het wild sporadisch nog terug, maar beekjes maken nog steeds het landschap uit. De gemeente bestaat uit vier deelgemeentes: Holsbeek zelf, Kortrijk-Dutsel, Nieuwrode en Sint-Pieters-Rode, alle samen goed voor zo’n 10.000 inwoners.
De wandeling die ik volgde, start officieel aan de Sint-Mauruskerk in Holsbeek. Toen ik daar aankwam, was het echter bijzonder druk en besloot ik een stuk van de aanlooproute langs de bebouwde kom in te korten tot aan de parking van voetbalclub V.K. Holsbeek. Misschien dat dit op andere dagen niet mogelijk is, maar die dag had ik de grote parking voor mij alleen. Bijkomend voordeel: ik belandde pardoes midden in de natuur. Het onverharde pad bracht me meteen naar het Holsbeeks broek waar poelen bruisten van het voorjaarsleven.
De Hagelandse vallei
De Hagelandse vallei is een natuurgebied langs de oevers van de Winge en de Motte, beide zijrivieren van de Demer. Het landschap wordt er gekenmerkt door glooiende heuvels met brede valleien en is bezaaid met bossen, graslanden en vruchtbare velden. Beekjes en rivieren slingeren door het valleilandschap en creëren pittoreske uitzichten die bijzonder mooi zijn rond deze tijd van het jaar.
De vallei van de Winge en de Motte is een rijk en ecologisch gevarieerd gebied dat bestaat uit verschillende deelgebieden. Eigenlijk zijn er drie zogenaamde Hagelandse valleiwandelingen. Het zijn suggestieroutes op het wandelnetwerk Hagelandse Heuvels en Valleien. De route die ik volgde komt overeen met de blauwe (bewegwijzerde) wandeling van Natuurpunt die je hoofdzakelijk langs kerngebied Kloosterbroek brengt.
Klooster(broek)bos
Naast weelderige weiden herbergt de Hagelandse vallei ook een aantal prachtige bossen. Één van die juweeltjes is het Kloosterbroekbos of kortweg Kloosterbos, een herinnering aan het vrouwenklooster dat hier ooit stond. Rond 1215 werd de abdij van Vrouwenpark, ook bekend als Parcum Dominarum, opgericht op initiatief van Amold III van Rotselaar die zijn ‘park’ of jachtgebied ter beschikking stelde. Meer dan vijf florerende eeuwen later werd de abdij door het Franse bewind opgeheven. De meeste abdijgebouwen werden gesloopt; het abdisverblijf werd later het Montfortcollege dat tot op heden bestaat.
Vandaag is het Kloosterbroekbos het laatste restantje van het uitgestrekte eikenbos dat het toenmalige abdijcomplex aan drie zijden omgaf. Bij de aanleg van de E314 in de jaren 70 werd dit grote bosgebied doormidden gesneden. Het huidige Kloosterbroekbos bevindt zich ten zuiden van de drukke snelweg.
Wanneer je het Kloosterbos binnenstapt, word je meteen omringd door een gevoel van rust en sereniteit, hoewel de E314 nabij is. Hier en daar hoor je het drukke verkeersgeraas wel, maar echt storend is het gelukkig niet (en ik ben hier héél kritisch op). Ik vermoed dat dit misschien wel anders kan zijn wanneer de bomen kaal zijn en het lawaai minder gefilterd wordt.
Het Kloosterbroekbos verrast met een verscheidenheid aan fauna en flora. Van kleurrijke wilde bloemen tot zeldzame vogelsoorten, er is altijd iets nieuws en opwindends te ontdekken. Ik zag bijvoorbeeld een ijsvogel langsscheren en in de vroege ochtend maak je zeker ook kans om reeën te spotten in de centraal gelegen graslanden.
Klank- en beeldshow
Met zijn glooiende heuvels, weelderige groene velden en kronkelende waterwegen biedt de Hagelandse Vallei een visueel spektakel dat rechtstreeks uit een schilderij lijkt te komen. Het is een landschap dat je uitnodigt om te vertragen, te genieten en te verbinden met de natuurlijke wereld om je heen. Ronduit fenomenaal in al zijn eenvoud. Ondanks de nabijheid van een drukke verkeersader voel je je toch ver weg van alle menselijke bedrijvigheid. Het Kloosterbroekbos, doordrenkt van geschiedenis, heeft bovendien een unieke sfeer die bezoekers onmiddellijk betovert.
Hoewel de Hagelandse Vallei een fascinerende mix is van natuurlijke schoonheid en cultureel erfgoed, is er op deze wandeling vooral oog voor de natuur. Op de route bevindt zich evenwel ook de 18de eeuwse Uithemmolen die gevoed wordt door één van de vele beken in het gebied. Maar er zijn nog factoren die bijdragen tot de sterrenstatus van deze wandeling. Zo is de route slechts voor 16 % verhard en wanneer je iets verder op de aanlooproute start, daalt dat percentage zelfs nog wat. Je wandelt hoofdzakelijk langs onverharde veldwegels. Hier en daar houdt een plankenpad je voeten droog, maar aangepast schoeisel is op de door kwelwater vochtig gehouden ondergrond zeker geen overbodige luxe. En last but not least, alsof dat allemaal nog niet genoeg is … Vanop een grote houten vlonder kan je de voorjaarsbedrijvigheid in één van de poelen vanop de eerste rij ervaren. Gratis klank- en beeldshow verzekerd!
Praktisch
Bronnen: Inventaris Onroerend Erfgoed, Natuurpunt
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies, schade of letsel voortkomend uit of verbonden aan het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!