Menu
Wandelblog

Langs restanten van de Oer-Schelde: de Stuifduin wandelroute

Wat als Routen een knooppuntenroute suggereert in je eigen gemeente? Vóór Corona betekende vrij zijn voor mij ontsnappen naar een ver land. Nu word ik gelukkig van prachtige stukjes natuur vlakbij. Vrijheid binnen handbereik! In deze post neem ik je mee naar de Stuifduin wandelroute waarop je niet alleen kennismaakt met de oeroude Wetterse rivierduinen, maar ook met dat andere stukje onvervalst landschappelijk erfgoed: de Kalkense Meersen.

15.000 B.C.

De rivierduinen in Wetteren zijn ongeveer 15.000 jaar geleden ontstaan tijdens de laatste IJstijd toen de Schelde diepe geulen in de lagen met dekzand schuurde. Het zijn de best bewaarde restanten van de stuifduinmassieven langs de Schelde in Oost-Vlaanderen. Het ontstaan van het duinencomplex hangt nauw samen met de ontstaansgeschiedenis van de Scheldevallei: een gebied dat zo uniek is, dat het kandidaat is om erkend te worden als UNESCO Global Geopark.

Vandaag zijn de Warandeduinen — in de Wetterse volksmond beter bekend als ‘de Zandbergen’ — een beschermd natuurreservaat dat grenst aan provinciedomein Den Blakken. Den Blakken zelf is slechts 10 ha groot, maar het groene plekje is een oase van rust aan de rand van het drukke centrum. Er is een promotietuin met verschillende thema’s waarin zowat alle planten aan bod komen die kwekers uit Wetteren en omgeving produceren. In het aangrenzende parkbos is het heerlijk vertoeven en waar het bos overgaat in het natuurreservaat, leidt het wandelpad je langs eeuwenoude hakhoutbossen en de nog veel oudere stuifduinen.

De Kalkense Meersen

De Stuifduin wandelroute start aan de ingang van het provinciale domein Den Blakken, maar de route voert je meteen weg van deze parel, op naar dat andere Wetterse, landschappelijke juweeltje: de Kalkense Meersen. Men spreekt over de ‘Kalkense’ Meersen, maar eigenlijk is het laaggelegen gebied in de voormalige overstromingsvlakte van de Schelde een cluster van verschillende meersen: Kastermeersen, Springels, Belham, Broekmeers, Molenmeers, Wijmeers en Scherenmeersen. 

De Kalkense Meersen bestaan vooral uit drassige graslanden omzoomd door karakteristieke knotwilgenrijen en ingesneden door grachten en sloten, met hier en daar een broekbos. Het karakteristieke landschap werd gevormd toen het milder wordende klimaat op het einde van de laatste IJstijd zorgde voor meer vegetatie en minder erosie. Hierdoor ging de Schelde over van een verwilderd naar een meanderend rivierpatroon met tal van geologische gevolgen voor het valleilandschap van dien.

Op de Stuifduin wandelroute verken je een mooi stukje van het meersenlandschap. Omwille van werkzaamheden op het jaagpad moet je momenteel soms een omleiding volgen langs de Kasterstraat. Via een kiezelpad kom je terug op het jaagpad en daar kan je kiezen: ofwel wandel je op de dijk langs de Schelde, ofwel blijf je beneden náást de verhoogde dijk stappen waar je meteen haast een ‘ver weg van de bewoonde wereld’ gevoel krijgt.

Sinds ik ze herontdekt hebt — toch iets positiefs aan de pandemie — zijn de Kalkense Meersen mijn ‘go to’ plekje geworden om even te onthaasten. Ik vertoef er bijzonder graag kort na zonsopgang of rond zonsondergang. Dat levert steeds prachtige plaatjes op, zoals deze hier. Ook afgelopen zaterdag toonde het landschap zich bijzonder fotogeniek.

Van de vaart naar het veer

Na een rondje door de Meersen kom je uiteindelijk uit bij de Kalkense Vaart. Deze werd reeds in de 16de eeuw gegraven tussen de provincieweg Lokeren-Wetteren en de Oude Schelde om het westelijke deel van de Meersen te draineren. Sinds de jaren ’70 van de vorige eeuw watert echter het volledige gebied van de Kalkense Meersen af langs de Kalkense Vaart.

Via het jaagpad langs de Schelde leidt de route je vervolgens naar de Aard in Schellebelle. Daar neem je het (gratis) veer — al dan niet na een rustpauze bij café Den Aard — dat je naar de overkant van de Schelde brengt. Wat volgt is een stukje van iets minder dan 2 km langs het jaagpad vooraleer je tenslotte uitkomt bij de Warandeduinen waaraan deze wandelroute haar naam te danken heeft.

Aanrader in eigen gemeente

Wetteren zette de afgelopen jaren fors in op haar wandelinfrastructuur. Zo zijn er maar liefst 9 bewegwijzerde wandelroutes evenals een fantastisch netwerk van trage wegen. ‘Verdwalen’ zoals in de Vlaamse Ardennen kan je er niet en het ‘weg van de wereld’ gevoel komt niet eens in de buurt, maar toch heeft de gemeente aardig wat te bieden voor de wandelaar die op zoek is naar stukjes authentiek Vlaanderen.

Met een rondje door de Meersen en de Zandbergen combineert de Stuifduin wandelroute twee niet te missen parels in mijn gemeente. De Kalkense Meersen maken deel uit van het project ‘Rivierpark Scheldevallei’ dat in de running is om erkend te worden als Nationaal Park in Vlaanderen. Het is veelzeggend dat, om hiervoor in aanmerking te komen, de klemtoon ligt op natuur, biodiversiteit, de unieke belevingswaarde en de erfgoedwaarde. Als geboren en getogen Wetteraar kan ik alleen maar trots zijn op deze kandidatuur.

De Wetterse stuifduinen krijgen op hun beurt vaak niet de lof die ze verdienen. Ook ik beschouwde ze lange tijd als vanzelfsprekend, maar dat zijn ze zeker niet. Grenzend aan Den Blakken zijn ze de ideale plek om even te ontsnappen aan de dagelijkse bedrijvigheid. Merci, Routen, om dit even terug onder de aandacht te brengen!

Praktisch

  • Provinciaal domein Den Blakken, Wegvoeringstraat 308, 9230 Wetteren
  • 10,7 km
  • ± 2 uur 10 min.
  • 38 hoogtemeters
  • 49 % verhard
  • Knooppunten, GPX of volgen op kaart
  • Er is een parking aan provinciedomein Den Blakken

Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies, schade of letsel voortkomend uit of verbonden aan het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!